Autor: jarek polowiec

Cóż za absurdalny tekst.Doskonały dowód na to,że z tych samych faktów można wyciągnąć zupełnie inne wnioski. Po pierwsze małe dziecko jako ” doskonały egoista” uczy się w procesie wychowania, że bez ustępstw i współpracy nie jest w stanie zaspokoić własnych potrzeb. Po drugie w obliczu trudnej do poskromienia natury, ludzie organizowali się w grupy, bo tak łatwiej było im przetrwać. Nadmierny indywidualizm jest tak samo destrukcyjny jak komunizm. Po prostu nie leży w naturze człowieka! Nie przypadkiem zawsze mieliśmy jakieś zorganizowane społeczności w których miała miejsce redystrybucja dóbr, gdyby tej redystrybucji brakowało, społeczność rozpadłaby się a pojedyncze jednostki nie poradziłyby sobie. Myślenie socjalistyczne jest zwyczajnie bliskie naturze człowieka. Prawdziwa wolność jest tak samo utopijna jak komunizm. Niestety modele ekonomiczne oparte wyłącznie na analizie efektywności wytwórczej mają jedną zasadniczą wadę, zapominają o złożonej psychologii istoty ludzkiej. Dlatego kapitalizm miota się od kryzysu do kryzysu. A czysty liberalizm dziewiętnastowieczny skończył się komunizmem (odreagowanie), rewolucją i dwiema wojnami światowymi! Nadmierne bogacenie się jednych, słabość drugich. Prowadzi do frustracji społecznej, przestępczości i wojny. Niestety nie wszyscy jesteśmy równi, piękni i zdolni ale wszyscy chcemy żyć. Pozdrawiam wszystkich liberałów w czasach w których ich pomysł na społeczeństwo doprowadził do kolejnego przesilenia! Cóż od ściany do ściany